Jan Pawe³ II
ENCYKLIKA EVANGELIUM VITAE
do biskupów,
do kap³anów i diakonów,
do zakonników i zakonnic,
do katolików ¶wieckich
oraz
Do wszystkich ludzi dobrej woli
o warto¶ci i nienaruszalno¶ci
¿ycia ludzkiego
Spis tre¶ci
* WPROWADZENIE
o Nieporównywalna warto¶æ ludzkiej osoby .
o Nowe zagro¿enia ¿ycia ludzkiego .
o W jedno¶ci z wszystkimi biskupami ¶wiata .
* ROZDZIA£ I. KREW BRATA TWEGO G£O¦NO WO£A KU MNIE Z ZIEMI
AKTUALNE ZAGRO¯ENIA ¯YCIA LUDZKIEGO
o «Kain rzuci³ siê na swego brata Abla i zabi³ go» (Rdz 4, 8): u korzeni przemocy skierowanej przeciw ¿yciu
o «Có¿e¶ uczyni³?» (Rdx 4, 10): zanik warto¶ci ¿ycia
o «Czy¿ jestem stró¿em brata mego?» (Rdz 4, 9): wynaturzona koncepcja wolno¶ci.
o «Mam siê ukrywaæ przed tob±» (Rdz 4, 14): zanik wra¿liwo¶ci na Boga i cz³owieka
o «Przyst±pili¶cie do pokropienia krwi±» (por. Hbr 12, 22. 24): znaki nadziei i zachêta do dzia³ania
* ROZDZIA£ II. PRZYSZED£EM, ABY MIELI ¯YCIE
CHRZE¦CIJAÑSKIE ORÊDZIE O ¯YCIU
o «¯ycie objawi³o siê. My¶my je widzieli» (1 J 1, 2): wpatrzeni w Chrystusa, u S±owo ¿ycia»
o «Pan jest moj± moc± i ¼ród³em mêstwa! Jemu zawdziêczam moje ocalenie» (Wj 15, 2): ¿ycie jest zawsze dobrem
o «Przez wiarê w imiê Jezusa temu cz³owiekowi (...) imiê to przywróci³o si³y» (Dz 3, 16): do¶wiadczaj±c u³omno¶ci ludzkiej egzystencji Jezus urzeczywistnia pe³ny sens ¿ycia
o «Powo³ani (...), by siê stali na wzór obrazu Jego Syna» (Rz 8, 28-29): chwa³a Bo¿a ja¶nieje na obliczu cz³owieka
o «Ka¿dy, kto ¿yje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki o (J 11, 26): dar ¿ycia wiecznego
o «Upomnê siê te¿ u cz³owieka o ¿ycie cz³owieka» (Rdz 9, 5): cze¶æ i mi³o¶æ wobec ka¿dego ludzkiego ¿ycia
o «B±d¼cie p³odni i rozmna¿ajcie siê, aby¶cie zaludnili ziemiê i uczynili j± sobie poddan±» (Rdz 1, 28): odpowiedzialno¶æ cz³owieka za ¿ycie
o «Ty bowiem utworzy³e¶ moje nerki» (Ps 139 [138], 13): godno¶æ dziecka [jeszcze] nie narodzonego
o «Ufa³em, nawet gdy mówi³em: "Jestem w wielkim ucisku"» (Ps 116[115], 10): ¿ycie w staro¶ci i cierpieniu
o «Wszyscy, którzy siê go trzymaj±, ¿yæ bêd±» (Ba 4, 1): od Prawa nadanego na Synaju po dar Ducha ¦wiêtego
o «Bêd± patrzeæ na Tego, którego przebili» (J 19, 37): na drzewie Krzy¿a wype³nia siê Ewangelia ¿ycia
* ROZDZIA£ III. NIE ZABIJAJ
¦WIÊTE PRAWO BO¯E
o «Je¶li chcesz osi±gn±æ ¿ycie, zachowaj przykazania» (Mt 19, 17): Ewangelia i przykazanie
o «Upomnê siê (...) u cz³owieka o ¿ycie cz³owieka» (Rdz 9, 5): ¿ycie ludzkie jest ¶wiête i nienaruszalne
o «Kiedy w ukryciu powstawa³em, oczy Twoje ju¿ wtedy mnie widzia³y» (por. Ps 139[138], 15-16): odra¿aj±ca zbrodnia przerywania ci±¿y
o «Ja zabijam i Ja sam o¿ywiam» (Pwt 32, 39): dramat eutanazji
o «Trzeba bardziej s³uchaæ Boga ni¿ ludzi» (Dz 5, 29): prawo cywilne a prawo moralne
o «Bêdziesz mi³owa³ (...) swego bli¼niego jak siebie samego» (£k 10, 27): «nie zabijaj» i «umacniaj» ¿ycie
* ROZDZIA£ IV. MNIE¦CIE TO UCZYNILI
O NOW¡ KULTURÊ ¯YCIA LUDZKIEGO
o «Wy za¶ jeste¶cie (...) ludem [Bogu] na w³asno¶æ przeznaczonym, aby¶cie og³aszali dzie³a Jego potêgi» (por. 1 P 2, 9): lud ¿ycia i dla ¿ycia
o «Oznajmiamy wam, co¶my ujrzeli i us³yszeli» ( 1J 1, 3): g³oszenie Ewangelii ¿ycia
o «Dziêkujê Ci, ¿e mnie stworzy³e¶ tak cudownie» (Ps 139 [138], 14): wys³awianie Ewangelii ¿ycia .»
o Jaki z tego po¿ytek, bracia moi, skoro kto¶ bêdzie utrzymywa³, ¿e wierzy, a nie bêdzie spe³nia³ uczynków?» (Jk 2, 14): s³u¿yæ Ewangelii ¿ycia,
o «Oto synowie s± darem Pana, a owoc ³ona nagrod±» (Ps 127[126], 3): rodzina jako «sanktuarium ¿ycia»
o «Postêpujcie jak dzieci ¶wiat³o¶ci» (Ef 5, 8): potrzeba g³êbokiej odnowy kultury
o «Piszemy to w tym celu, aby nasza rado¶æ by³a pe³na» ( 1 J 1, 4 ) : Ewangelia ¿ycia jest przeznaczona dla ca³ej ludzkiej spo³eczno¶ci
* ZAKOÑCZENIE
o «Wielki znak siê ukaza³ na niebie: Niewiasta obleczona w s³oñce» (Ap 12, 1): macierzyñstwo Maryi i Ko¶cio³a
o «I stan±³ Smok przed maj±c± rodziæ Niewiast±, a¿eby skoro porodzi, po¿reæ jej dzieciê» (Ap 12, 4): ¿ycie zagro¿one przez moce z³a
o «A ¶mierci ju¿ odt±d nie bêdzie» (Ap 21, 4): blask zmartwychwstania