Wstêp
Stwierdzaj±c, ¿e:
A. prawa ludzkie, chocia¿ ujête jako prawa jednostki, posiadaj± podstawowy wymiar spo³eczny, wyra¿aj±cy siê w sposób zasadniczy i przyrodzony w rodzinie;
B. rodzina zbudowana jest na ma³¿eñstwie - g³êbokim i uzupe³niaj±cym siê zwi±zku mê¿czyzny i kobiety, który opiera siê na nierozerwalnej wiêzi ma³¿eñstwa zawartego dobrowolnie i publicznie, otwartego na przekazywanie ¿ycia;
C. ma³¿eñstwo jest instytucj± naturaln±, wy³±cznie jemu powierzona jest misja przekazywania ¿ycia;
D. rodzina, zwi±zek naturalny, pierwotny w stosunku do pañstwa czy jakiejkolwiek innej wspólnoty, posiada swoje w³asne, niezbywalne prawa;
E. rodzina, bêd±ca czym¶ znacznie wiêcej ni¿ tylko zwyk³± jednostk± prawn±, spo³eczn± czy ekonomiczn±, stanowi wspólnotê mi³o¶ci i solidarno¶ci, jedyn± pod wzglêdem mo¿liwo¶ci nauczania i przekazywania warto¶ci kulturalnych, etycznych, spo³ecznych, duchowych i religijnych, istotnych dla rozwoju i powodzenia w³asnych cz³onków oraz spo³eczeñstwa;
F. rodzina jest miejscem spotkania ró¿nych pokoleñ, które pomagaj± sobie wzajemnie w osi±ganiu pe³niejszej m±dro¶ci ¿yciowej oraz w godzeniu praw poszczególnych osób z wymaganiami ¿ycia spo³ecznego;
G. rodzina i spo³eczeñstwo, po³±czone ze sob± ¿ywotnymi i organicznymi wiêzami, uzupe³niaj± siê w funkcji obrony i rozwoju dobra wszystkich ludzi i ka¿dego cz³owieka;
H. do¶wiadczenie ró¿nych kultur na przestrzeni wieków unaoczni³o konieczno¶æ uznawania i obrony instytucji rodziny przez spo³eczeñstwo;
I. spo³eczeñstwo, a w szczególno¶ci pañstwo i organizacje miêdzynarodowe, winny czyniæ wszystko, co mo¿liwe celem udzielenia wszelkiej pomocy - politycznej, ekonomicznej, spo³ecznej i prawnej - niezbêdnej do umocnienia jedno¶ci i stabilno¶ci rodziny, tak aby mog³a ona sprostaæ swym specyficznym zadaniom;
J. prawa, podstawowe potrzeby, powodzenie i warto¶ci rodziny, choæ w wielu wypadkach s± coraz lepiej chronione, czêsto jednak nie s± uznawane, a nawet s± zagro¿one przez ró¿ne ustawy, instytucje i programy spo³eczno-ekonomiczne;
K. wiele rodzin jest zmuszonych do ¿ycia w warunkach ubóstwa, które uniemo¿liwiaj± wype³nianie przez nie z godno¶ci± ich roli;
L. Ko¶ció³ katolicki, ¶wiadom tego, ¿e dobro cz³owieka, spo³eczeñstwa i samego Ko¶cio³a zwi±zane jest z ¿yciem rodziny, zawsze uwa¿a³, ¿e jego pos³annictwem jest g³oszenie wszystkim wpisanego w naturê ludzk± zamys³u Bo¿ego, dotycz±cego ma³¿eñstwa i rodziny,
popieranie ich i obrona przed jakimikolwiek atakami;
M. Synod Biskupów, zebrany w 1980 r., wyra¼nie zaleci³ opracowanie Karty Praw Rodziny i przed³o¿enie jej wszystkim zainteresowanym.
Stolica Apostolska, po zasiêgniêciu opinii Konferencji Episkopatów, przedk³ada obecnie
KARTÊ PRAW RODZINY
i wzywa wszystkie pañstwa, organizacje miêdzynarodowe oraz wszystkie instytucje i osoby zainteresowane do szanowania tych praw, do zapewnienia rzeczywistego ich uznawania i przestrzegania.
ARTYKU£ l
Ka¿dy cz³owiek ma prawo do swobodnego wyboru drogi ¿yciowej, a wiêc do zawarcia zwi±zku ma³¿eñskiego i za³o¿enia rodziny albo do pozostawania w stanie bez¿ennym;
a) Ka¿dy mê¿czyzna i ka¿da kobieta, po osi±gniêciu wieku odpowiedniego do zawarcia ma³¿eñstwa i posiadaj±cy niezbêdne do jego zawarcia zdolno¶ci, ma prawo do pobrania siê i za³o¿enia rodziny, bez ¿adnej dyskryminacji; ustawowe ograniczenia tego prawa, sta³e lub czasowe, mog± byæ wprowadzane jedynie wówczas, gdy wyp³ywaj± z obiektywnych i powa¿nych wymagañ samej instytucji ma³¿eñstwa oraz jego znaczenia publicznego i spo³ecznego; w ka¿dym przypadku musz± one szanowaæ godno¶æ i podstawowe prawa cz³owieka.
b) Ci, którzy zamierzaj± siê pobraæ i za³o¿yæ rodzinê, maj± prawo oczekiwaæ ze strony spo³eczeñstwa zapewnienia im takich warunków moralnych, wychowawczych, spo³ecznych i ekonomicznych, które pozwol± im z ca³± ¶wiadomo¶ci± i odpowiedzialno¶ci± wykonywaæ prawo do ma³¿eñstwa.
c) W³adze publiczne winny wspieraæ instytucjonaln± warto¶æ ma³¿eñstwa; zwi±zki pozama³¿eñskie nie mog± byæ stawiane na równi z ma³¿eñstwami zawartymi w sposób w³a¶ciwy.
ARTYKU£ 2
Ma³¿eñstwo mo¿e zostaæ zawarte wy³±cznie za dobrowoln± i obopóln± zgod±, odpowiednio wyra¿on±.
a) Doceniaj±c tradycyjn± w wielu krêgach kulturowych rolê rodziny w kierowaniu decyzjami dzieci, nale¿y wystrzegaæ siê wszelkiego przymusu, który przeszkadza³by w wyborze okre¶lonej osoby na wspó³ma³¿onka.
b) Przyszli ma³¿onkowie posiadaj± prawo do wolno¶ci religijnej; tak wiêc ¿±danie odrzucenia wiary lub zmiany wyznania niezgodnie z sumieniem, stawiane jako warunek zawarcia ma³¿eñstwa, jest pogwa³ceniem tego prawa.
c) W naturalnym uzupe³nianiu siê mê¿czyzny i kobiety oboje oni posiadaj± w ma³¿eñstwie tê sam± godno¶æ i równe prawa.
ARTYKU£ 3
Ma³¿onkowie maj± niezbywalne prawo do za³o¿enia rodziny i decydowania o czasie narodzin i liczbie dzieci, uwzglêdniaj±c w pe³ni obowi±zki wobec siebie samych, wobec dzieci ju¿ narodzonych, rodziny i spo³eczeñstwa, we w³a¶ciwej hierarchii warto¶ci i zgodnie z naturalnym porz±dkiem moralnym, który wyklucza uciekanie siê do antykoncepcji, sterylizacji, aborcji.
a) Poczynania w³adz publicznych lub organizacji, zmierzaj±ce do ograniczenia w jakikolwiek sposób wolno¶ci ma³¿onków w podejmowaniu decyzji co do potomstwa, stanowi± ciê¿k± obrazê godno¶ci ludzkiej i sprawiedliwo¶ci.
b) W stosunkach miêdzynarodowych pomoc gospodarcza udzielana na rzecz rozwoju ludów nie mo¿e byæ uzale¿niona od akceptacji programów antykoncepcji, sterylizacji czy aborcji.
c) Rodzina ma prawo do pomocy ze strony spo³eczeñstwa w tym, co dotyczy wydania na ¶wiat i wychowywania dzieci. Ma³¿eñstwa wielodzietne maj± prawo do odpowiedniej pomocy i nie mog± byæ poddawane dyskryminacji.
ARTYKU£ 4
¯ycie ludzkie, od samego poczêcia, bezwzglêdnie winno byæ otoczone trosk± i szacunkiem.
a) Aborcja jest bezpo¶rednim pogwa³ceniem podstawowego prawa ka¿dej istoty ludzkiej - prawa do ¿ycia.
b) Poszanowanie dla godno¶ci ludzkiej wyklucza jakiekolwiek manipulacje eksperymentalnie dokonywane na ludzkim embrionie lub inne jego wykorzystywanie.
c) Ka¿da interwencja w dziedzictwo genetyczne osoby ludzkiej, której celem nie jest korekta anomalii, stanowi pogwa³cenie prawa do nienaruszalno¶ci fizycznej i pozostaje w sprzeczno¶ci z dobrem rodziny.
d) Zarówno przed, jak i po narodzeniu dzieci maj± prawo do ochrony i specjalnej opieki; to samo dotyczy matek w okresie ci±¿y i - w rozs±dnych wymiarach - po porodzie.
e) Wszystkie dzieci, bez wzglêdu na to, czy narodzi³y siê z ma³¿eñstwa, czy te¿ ze zwi±zku pozama³¿eñskiego, posiadaj± takie same prawa do opieki spo³ecznej i do troski o pe³ny rozwój ich osobowo¶ci.
f) Sieroty oraz dzieci pozbawione rodziców czy opiekunów winny byæ otoczone przez spo³eczeñstwo szczególn± trosk±. W sprawach dotycz±cych adopcji lub przyjêcia dzieci na wychowanie przez inn± rodzinê, pañstwo powinno wprowadziæ odpowiednie ustawy prawne, które u³atwi± rodzinom zdolnym do tego przyjêcie dzieci potrzebuj±cych opieki - na sta³e lub czasowo - a jednocze¶nie uwzglêdniaj±ce naturalne prawa rodziców.
g) Dzieci upo¶ledzone posiadaj± prawo do tego, by w domu i w szkole mieæ warunki sprzyjaj±ce ich ludzkiemu rozwojowi.
ARTYKU£ 5
Rodzice, poniewa¿ dali ¿ycie dzieciom, maj± pierwotne, niezbywalne prawo i pierwszeñstwo do wychowania potomstwa i dlatego musz± byæ uznani za pierwszych i g³ównych Jego wychowawców.
a) Rodzice maj± prawo do wychowania dzieci zgodnie ze swoimi przekonaniami moralnymi i religijnymi, z uwzglêdnieniem tradycji kulturalnych rodziny, które sprzyjaj± dobru i godno¶ci dziecka; winni tak¿e otrzymywaæ od spo³eczeñstwa odpowiedni± pomoc i wsparcie konieczne do wype³nienia roli wychowawców.
b) Rodzice maj± prawo do swobodnego wyboru szkó³ lub innych ¶rodków niezbêdnych do kszta³cenia dzieci, zgodnie z w³asnymi przekonaniami. W³adze publiczne winny sprawiæ, ¿e rozdzia³ dotacji publicznych bêdzie rzeczywi¶cie umo¿liwia³ rodzicom korzystanie z tego prawa, bez nak³adania na nich niesprawiedliwych ciê¿arów. Rodzice nie powinni, w sposób bezpo¶redni czy po¶redni, byæ zmuszani do dodatkowych wydatków, co stanowi³oby niesprawiedliw± przeszkodê lub ograniczenie mo¿liwo¶ci korzystania z tego uprawnienia.
c) Rodzice maj± prawo do tego, ¿e ich dzieci nie bêd± musia³y uczêszczaæ do szkó³, które nie zgadzaj± siê z ich w³asnymi przekonaniami moralnymi i religijnymi. W szczególno¶ci wychowanie seksualne, stanowi±ce podstawowe prawo rodziców, winno dokonywaæ siê zawsze pod ich troskliwym kierunkiem, zarówno w domu, jak i wybranych i kontrolowanych przez nich o¶rodkach wychowawczych.
d) Naruszane s± prawa rodziców, gdy pañstwo narzuca obowi±zkowy system wychowania, z którego zostaje usuniêta ca³kowicie formacja religijna.
e) Podstawowe prawo rodziców do wychowywania dzieci powinno byæ wspierane przez rozmaite formy wspó³pracy rodziców z nauczycielami i kierownictwem szko³y, a w szczególno¶ci przez dopuszczenie obywateli do uczestnictwa w dzia³alno¶ci szko³y oraz w okre¶laniu i wprowadzaniu w ¿ycie polityki wychowawczej.
f) Rodzina ma prawo wymagaæ, by ¶rodki spo³ecznego przekazu stanowi³y pozytywne narzêdzie budowania spo³eczeñstwa i by wspiera³y podstawowe warto¶ci rodziny. Jednocze¶nie rodzina ma prawo do odpowiedniej ochrony, a w szczególno¶ci do ochrony swych najm³odszych cz³onków, przed ujemnymi wp³ywami i nadu¿yciami ze strony ¶rodków przekazu.
ARTYKU£ 6
Rodzina ma prawo istnieæ i rozwijaæ siê jako rodzina.
a) W³adze publiczne winny uznawaæ i wspieraæ godno¶æ, s³uszna niezale¿no¶æ, intymno¶æ, integralno¶æ i sta³o¶æ ka¿dej rodziny.
b) Rozwód narusza sam± instytucjê ma³¿eñstwa i rodziny.
c) System rodziny wielkiej, tam, gdzie istnieje, winien byæ otaczany szacunkiem i opieka, by móg³ lepiej wype³niaæ swoj± tradycyjn± funkcjê w zakresie solidarno¶ci i wzajemnej pomocy, przy jednoczesnym uznawaniu praw ma³ej rodziny i godno¶ci ka¿dego z jej cz³onków jako osoby.
Offline
ARTYKU£ 7
Ka¿dej rodzinie przys³uguje uprawnienie do swobodnego organizowania ¿ycia religijnego w ognisku domowym pod kierunkiem rodziców, jak równie¿ prawo do publicznego wykonywania i g³oszenia swojej wiary, uczestniczenia w kulcie publicznym oraz swobodnego wyboru programów wychowania religijnego, bez znoszenia z tego powodu jakiejkolwiek dyskryminacji.
ARTYKU£ 8
Rodzina ma prawo do wype³niania swej funkcji spo³ecznej i politycznej w budowaniu spo³eczeñstwa.
a) Rodziny maj± prawo do zrzeszania siê z innymi rodzinami i instytucjami celem w³a¶ciwego i gorliwego wype³niania swych zadañ, a tak¿e dla ochrony praw rodziny, popierania jej dobra i reprezentowania interesów.
b) Rodziny i zrzeszenia rodzin winny mieæ zapewnione prawo do wype³nienia w³a¶ciwej im roli w przygotowywaniu i wprowadzaniu w ¿ycie programów gospodarczych, spo³ecznych, prawnych i kulturalnych, maj±cych wp³yw na ¿ycie rodzinne.
ARTYKU£ 9
Rodziny maj± prawo oczekiwaæ od w³adz publicznych w³a¶ciwej, nikogo nie dyskryminuj±cej polityki rodzinnej w kwestiach prawnych, gospodarczych, spo³ecznych i finansowych.
a) Rodziny maj± prawo do takich warunków ekonomicznych, które im zagwarantuj± odpowiadaj±cy ich godno¶ci poziom ¿ycia i pe³ny rozwój. Nie wolno pozbawiaæ ich prawa do nabywania i posiadania dóbr prywatnych, które sprzyja³yby stabilizacji ¿ycia rodzinnego; prawa dotycz±ce dziedziczenia i przekazywania maj±tku winny respektowaæ potrzeby i uprawnienia cz³onków rodziny.
b) Rodziny maj± prawo spodziewaæ siê, ¿e spo³eczeñstwo, przewiduj±c ich potrzeby, zapewni im pomoc w nadzwyczajnych wypadkach, takich jak przedwczesna ¶mieræ jednego lub obojga rodziców, opuszczenie rodziny przez jednego z ma³¿onków, w razie wypadku, choroby czy inwalidztwa, w razie bezrobocia lub wtedy, gdy rodzina musi ponosiæ dodatkowe ciê¿ary zwi±zane ze staro¶ci±, niedorozwojem fizycznym czy umys³owym którego¶ ze swych cz³onków, czy te¿ w zwi±zku z wychowywaniem dzieci.
c) Osoby starsze maj± prawo do tego, by mieæ zapewnione miejsce - we w³asnej rodzinie lub, gdy jest to niemo¿liwe, w instytucjach do tego powo³anych - gdzie mog³yby do¿ywaæ swej staro¶ci, wykonuj±c czynno¶ci dostosowane do ich wieku i zapewniaj±ce im udzia³ w ¿yciu spo³ecznym.
d) Prawa i potrzeby rodziny, a w szczególno¶ci warto¶æ jedno¶ci rodzinnej, winny byæ uszanowane równie¿ w polityce i ustawodawstwie karnym w taki sposób, aby wiê¼niowie mogli pozostawaæ w kontakcie ze swoimi rodzinami, a rodziny w okresie uwiêzienia którego¶ ze swych cz³onków otrzymywa³y niezbêdne wsparcie.
ARTYKU£ 10
Rodziny maj± prawo do takiego systemu spo³ecznego i gospodarczego, w którym organizacja pracy umo¿liwia cz³onkom rodziny wspólne ¿ycie i nie zagra¿a jedno¶ci, powodzeniu i stabilno¶ci rodziny, zapewniaj±c jednocze¶nie mo¿liwo¶æ zdrowego wypoczynku.
a) Wynagrodzenie za pracê winno byæ wystarczaj±ce do za³o¿enia i godnego utrzymania rodziny, czy to dziêki odpowiedniej p³acy, okre¶lonej jako „p³aca rodzinna", czy te¿ dziêki innym ¶rodkom spo³ecznym, jak zasi³ki rodzinne b±d¼ wynagrodzenie pracy domowej jednego z rodziców; powinno byæ ono takie, aby matka nie by³a zmuszona do pracy poza domem ze szkod± dla ¿ycia rodziny, a zw³aszcza wychowywania dzieci.
b) Nale¿y uznaæ i szanowaæ pracê matki w domu, zgodnie z warto¶ci±, jak± przynosi ona rodzinie i spo³eczeñstwu.
ARTYKU£ 11
Rodzina ma prawo do mieszkania odpowiedniego dla ¿ycia rodzinnego i dostosowanego do liczby jej cz³onków, w miejscu zapewniaj±cym podstawowe us³ugi konieczne do ¿ycia rodziny i wspólnoty.
ARTYKU£ 12
Rodziny migrantów maj± prawo do takiej samej ochrony spo³ecznej, jaka przys³uguje innym rodzinom.
a) Rodziny imigrantów maj± prawo do poszanowania w³asnej kultury oraz do wsparcia i opieki koniecznej dla ich w³±czenia siê we wspólnotê, do której wnosz± swój wk³ad.
b) Emigranci zatrudnieni w jakim¶ kraju maj± prawo do jak najszybszego sprowadzenia swoich rodzin.
c) Uchod¼cy maj± prawo oczekiwaæ ze strony w³adz publicznych i organizacji miêdzynarodowych pomocy w po³±czeniu siê z w³asnymi rodzinami.
¬ród³a i materia³y, do których siê odwo³ywano
WSTÊP
A. Rerum novarum, 9; Gaudium et spes, 24.
B. Pacem in terris, l; Gaudium et spes, 48 i 50; Familiaris consortio, 19; Codex Iuris Canonici, 1056.
C. Gaudium et spes, 50; Humanae vitae, 12; Familiaris consortio, 28.
D. Rerum novarum, 9-10; Familiaris consortio, 28.
E. Familiaris consortio, 45.
F. Gaudium et spes, 52; Familiaris consortio, 21.
G. Gaudium et spes, 52; Familiaris consortio, 42 i 45.
H. Familiaris consortio, 45.
I. Familiaris consortio, 46.
J. Familiaris consortio, 6 i 77.
K. Familiaris consortio, 3 i 46.
L. Familiaris consortio, 46.
ARTYKU£ l Rerum novarum, 9; Pacem in terris, l;
Gaudium et spes, 26; Powszechna Deklaracja Praw Cz³owieka, 16. l.
a) Codex Iuris Canonici, kan. 1058 i kan. 1077; Powszechna Deklaracja... 16. l.
b) Gaudium et spes, 52; Familiaris consortio, 81.
c) Gaudium et spes, 52; Familiaris consortio, 81-82.
ARTYKU£ 2
Gaudium et spes, 52; Codex Iuris Canonici, kan. 1057 par. l; Powszechna Deklaracja... 16.2.
a) Gaudium et spes, 52.
b) Dignitatis humanae, 6.
c) Gaudium et spes, 49; Familiaris consortio, 19 i 22; Codex Iuris Canonici, kan. 1135;
Powszechna Deklaracja... 16. l.
ARTYKU£ 3
Populorum progressio, 37; Gaudium et spes, 50 i 87; Humanae vitae, 10; Familiaris consortio, 30 i 45.
a) Familiaris consortio, 30.
b) Familiaris consortio, 30.
c) Gaudium et spes, 50.
ARTYKU£ 4 Gaudium et spes, 51; Familiaris consortio, 26.
a) Humanae vitae, 14; Kongregacja do spraw Nauki Wiary: Deklaracja o sztucznym poronieniu, 18 listopada 1974; Familiaris consortio, 30.
b) Jan Pawe³ II: Przemówienie do Papieskiej Akademii Nauk, 23 pa¼dziernika 1982.
c) Powszechna Deklaracja... 25. 2; Deklaracja o Prawach Dziecka, Wstêp i 4.
e) Powszechna Deklaracja... 25. 2.
f) Familiaris consortio, 41.
g) Familiaris consortio, 77.
ARTYKU£ 5
Divini illius magistri, 27-34; Gravissimum educationis, 3; Familiaris consortio, 36; Codex Iuris Canonici, kan. 793 i kan. 1136.
a) Gravissimum educationis, 7; Dignitatis humanae, 5; Jan Pawe³ II, Wolno¶æ religijna a Akt Koñcowy Konferencji w Helsinkach (List do Szefów Rz±dów i Pañstw sygnatariuszy Aktu Koñcowego Konferencji w Helsinkach), 4b; Familiaris consortio, 40;
Codex Iuris Canonici, kan. 797.
c) Dignitatis humanae, 5; Familiaris consortio, 37 i 40.
d) Dignitatis humanae, 5; Familiaris consortio, 40.
e) Familiaris consortio, 40; Codex Iuris Canonici, kan. 796.
f) Pawe³ VI, Orêdzie na III ¦wiatowy Dzieñ ¦rodków Spo³ecznego Przekazu, 1969; Familiaris consortio, 76.
ARTYKU£ 6 Familiaris consortio, 46.
a) Rerum novarum, 10; Familiaris consortio, 46; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Cywilnych i Politycznych, 17.
b) Gaudium et spes, 48 i 50.
ARTYKU£ 7
Dignitatis Humanae, 5; Wolno¶æ religijna a Akt Koñcowy Konferencji w Helsinkach, 4b; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Cywilnych i Politycznych, 18.
ARTYKU£ 8 Familiaris consortio, 44 i 48.
a) Apostolicam actuositatem, 11; Familiaris consortio, 46 i 72.
b) Familiaris consortio, 44-45.
ARTYKU£ 9
Laborem exercens, 10 i 19; Familiaris consortio, 45; Powszechna Deklaracja... 16. 3 i 22; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Ekonomicznych, Spo³ecznych i Kulturalnych, 10, l.
a) Mater et Magistra, II; Laborem exercens, 10; Familiaris consortio, 45; Powszechna Deklaracja... 22 i 25; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Ekonomicznych, Spo³ecznych i Kulturalnych, 7a, II.
b) Familiaris consortio, 45-46; Powszechna Deklaracja... 25. l; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Ekonomicznych, Spo³ecznych i Kulturalnych, 9, 10, l i 10, 2.
ARTYKU£ 10
Laborem exercens, 19; Familiaris consortio, 77; Powszechna Deklaracja... 23. 3.
a) Laborem exercens, 19; Familiaris consortio, 23 i 81.
b) Familiaris consortio, 23.
ARTYKU£ 11
Apostolicam actuositatem, 8; Familiaris consortio, 81; Miêdzynarodowa Konwencja o Prawach Ekonomicznych, Spo³ecznych i Kulturalnych, 11, 1.
ARTYKU£ 12
Familiaris consortio, 77; Europejska Karta Spo³eczna, 19.
Offline